Oczywiscie odnosimy się do Pippi - Fizi Pończoszanki.
Z książki nieśmiertelnej pani Lingren, którą kocham absolutną miłością, i przekazałam tę miłośc swoim dzieciom. Jest ona dla mnie jak i kilka innych pisarek wzorem do nasladowania.
Nie wiem, czy jestem w stanie w życiu zrealizowac aż tyle pasji i powołań, ale czuję, że poza edukacją, zdrowiem, kobiecością - od współuzależnianiem się czyli wychodzeniem ze związków toksycznych - ciągnie mnie do pisania na serio.
Nie blogów, nie tekstów krótki, nie wierszy nawet - tylko powieści.
Na razie wszystko lezy w szufladzie albo doraźnie na konkursach. Ale .. na razie nic.
Być może nie ten czas nie ten moment. Ale czuję własnie tę miłość do kobiet jak Lingren, Nesbitt, a nawet do mężczyzn jak Kasdepke, i wierzę, że jeszcze zacznę pisac na serio, i wpasuję się w swoją niszę. Bo wiem, o czym się jeszcze nie pisze, a powinno.
Na pewno jednak bohaterami powinny być wciąż dzieci takie jaką była Pippi.
Niezalezna wolna osobowość. PIPPI - dziecko unschoolingowe, wyzwolone, pełne wiary w siebie, wyzwolony umysł zharmonizowane obie półkule i wiara w moc swojego umysłu
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz